NOWE TECHNOLOGIE W KSZTAŁCENIU UNIWERSYTECKIM – POMIĘDZY TRADYCJĄ A PRZYSZŁOŚCIĄ

Анотація

Dwie potrzeby – naukowa i praktyczna – zdają się
przez wieki tworzyć relacje różne, temporalnie zmienne w
kulturowej oraz cywilizacyjnej przestrzeni. Relacje łączące
naukę z praktyką dnia codziennego bywały przecież
niekiedy wrogie, wyrażając stanowiska z jednej strony
wręcz pogardliwie opozycyjne wobec łączenia teorii z
praktyką, z drugiej zaś niechętne wykształceniu ogólnemu
i «wiedzy bezużytecznej». Innym razem, dostrzegano
w owej łączności nauki z praktyką warunek sine qua non
wartości wszelkiej pracy naukowej. Jeszcze kiedy indziej
argumenty zwolenników czystej nauki, albo rozwiązań
praktycznych oraz osób zajmujących się ich wdrożeniami
– współgrały w odwiecznym naukowym dziele odkrywania
prawdy. Każde z tych podejść odciskało swe piętno na
kierunkach zainteresowań poznawczych, sposobie
uprawiania nauki czy też akceptowanych bądź
bagatelizowanych jej paradygmatach. Znaleźć je można w
cechach dyscyplin naukowych i budowanej opozycji nauki
teoretyczne versus – praktyczne, a nawet w sposobach
organizacji instytucji naukowych i typach wydawanych
dyplomów (doktorat filozoficzny oraz doktorat
praktyczny).