WDRAŻANIE REFORM POLSKIEGO SYSTEMU EDUKACJI ZAWODOWEJ – OSIĄGNIĘCIA I ZAGROŻENIA NA PROGU PRZEMIAN

Анотація

W nowoczesnym społeczeństwie niezbędne są szkoły przygotowujące młodzież do
pełnienia nakreślonych zadań i funkcji w tym społeczeństwie, ukierunkowanych na optymalny
jego rozwój oraz do sprostania coraz większym wymaganiom na współczesnych rynkach pracy.
Dotyczy to zarówno szkolnictwa ogólnego jak i zawodowego. Aktualny system edukacji
zawodowej w naszym kraju wymaga kompleksowych zmian, które wyznaczają przede
wszystkim takie czynniki jak:
ewolucyjna zmiana systemu społeczno-gospodarczego,
bliska integracja z Unią Europejską,
rozwój naukowo-techniczny,
wyłanianie się nowego społeczeństwa – społeczeństwa informacyjnego,
rosnące bezrobocie (Zawłocki 2000, 2001).
Już od początku lat dziewięćdziesiątych rozpoczęły się działania naprawcze w polskim
szkolnictwie zawodowym, lecz miały one przede wszystkim charakter modernizacyjny. Do
najważniejszych z nich można zaliczyć:
zmiany w proporcjach kształcenia w poszczególnych typach szkół zawodowych
(ograniczenie kształcenia w szkołach zasadniczych) (Zawłocki, 1997),
wprowadzenie nowych dokumentacji programowych, tzw. wdrożeniowych w
zawodach strategicznych z punktu widzenia zmian zachodzących w systemie społeczno-gospodarczym,
uruchomienie kształcenia, w formie eksperymentu, w nowym perspektywicznym typie
szkoły - liceum technicznym ( Zawłocki, Niewiadomski 1997),
wprowadzenie nowych przedmiotów do planów nauczania, np. „elementów
informatyki” jako przedmiotu obowiązkowego, eksperymentalnie „zarysu gospodarki rynkowej”
237
do szkół kształcących w zawodach nieekonomicznych,
 rozpoczęto modernizację kształcenia praktycznego poprzez tworzenie nowych
placówek: centrów kształcenia praktycznego oraz sieci pracowni symulacyjnych,
 opracowano i wprowadzono w roku 1993 i 1997 nową klasyfikację zawodów
szkolnictwa zawodowego poszerzającą znacznie profile kształcenia, m.in. w wyniku
rezygnacji z kształcenia w specjalnościach na korzyść nowych modeli zawodów
szerokoprofilowych, (Goźlińska, 1997).
Jak zaznaczono wcześniej, powyższe zmiany nie mają charakteru zmian systemowych,
gdy tymczasem zachodzi pilna potrzeba kompleksowej reformy szkolnictwa zawodowego
(Denek 1998).